Bir halk ozanı, Hasan Paralı

Rahmetli Münüre halamın eşi, eniştem Hasan Paralı’yı kaybettik, sonsuzluğa uğurladık.

Çok güzel zamanlar, anlar, hatıralar, yıllar geçse de unutulmayacak, hafızamın bir kenarında hep yaşayacak.

Mekanı cennet olsun.

Güneşköy’e gittiğimiz günler, çok keyifli, aile ve huzur dolu zamanlardı.

Sabah erkenden ayak sesleri, konuşmalar, gabira kokuları ve zengin doğal bir kahvaltı ile baş başaydık.

Hiç unutamam, o muhabbet, birliktelik, paylaşma, tam bir Kıbrıs yaşanırdı, hem de buram buram.

Hasan Paralı eniştem, keman ustasıydı, köyde yapılan her düğün, etkinlik, onun kemanıyla şenlenirdi.

Ne söylediğini bilen, her cümlesi ders niteliğinde, bilge bir adamdı.

Maniler yazar, okurdu, eski Kıbrıs manilerini, derleyerek, günümüze kadar yaşamasını, nesillere aktarılmasını sağladı.

Kıbrıs Türk kültürünün, günümüzde yaşayan, halk ozanıydı.

Hem aile, hem de toplum olarak çok önemli bir değeri yitirdik.

Ne kadar anlamlı olur bilemiyorum ama insanlar bazı şeylerin önemini artık cenazelerde anlıyor.

Siz, siz olun, aile, eş, dost, arkadaşlarınızın değerini hayatta iken bilin, ona göre davranın, saçma sapan konularla, bir birinizin kalbini kırmayın, affedin, bağışlayın, sebebini unuttuğunuz, saçma küskünlüklere son verin, sarılın, işte önümüzdeki bayram bir fırsat olsun.

Hasan Paralı eniştem, bir kez daha, rahmetin bol, mekânın cennet olsun.

Kitapların, manilerin, türkülerin, yıllar geçse de yaşayacak.

Bunlardan bazı örnekleri, hatıraya saygı için bir kez daha paylaşmak istiyorum.

Rahmetli halama yazdığı bir şiir;

Münüre’me…

Benim hayat arkadaşım Münüre’m,

Her tarafa gol saldım,

Seçdim da seni aldım,

Gader bizi ayırdı,

Şimdi yalnız galdım.

Ne gelirse dilden,

Eyil kopmasın belden,

Gaderler çok farklıdır,

Söyle ne gelir elden,

Kalbimdekilerle hayat arkadaşım Merhume Münüre Hanıma sesleniyorum.

Önceleri arkadaş,

Sonraları olduk yoldaş,

Bizi bizden ayırdı,

Kabirdeki beyaz daş,

Bilmedik beyaz daşı,

Ne ana ne gardaşı,

Bir ömür dürer gideri,

Bir hayat arkadaşı,

Her hayat beyaz duru,

Bir ömür geçmez guru,

Hayatlar birleşmeli,

Başarmalı bu zoru,

Şeytan sizi itmesin,

Aşklar boşa gitmesin,

İki ömür bitmeden,

O sevgi hiç bitmesin.

GİDMEM ANAM GİDMEM

Gidmem anam gidmem,

Yollar uzakdır.

Bu bize gurulmuş,

Böyük tuzakdır.

Gidmem anam gidmem,       

Ben yol bilemem,

Hasda olsam anacığım,

Saŋa gelemem,

Ana benim bunda,

Abam gardaşım,

Evlenecek yaşa,

Gelmedi yaşım,

Gidmem anam gidmem,       

Budur huyumuz,

Uzakda yaşamaz anam,

Bizim soyumuz,

Ben napayım anam,

Yaban gocayı,

Var söndürme anacığım,

Bizim ocağı,

Ben bundayım anam,

Bunda galacam,

Sevdiğim buralı anam,

Onu alacam.

GÖR DA SÖYLEME

Yamur yağar ıslanır,

Evde galır usanır,

Aylar oldu beglerim,

Belki anam usanır,

Gör gör gör gör,

Gör da söyleme,

Gör da söyleme,

Duy duy duy duy,

Duy da diyneme,

Duy da diyneme,

Yamur yağar sel akar,

Hanaydan baŋa bakar,

Ben aşadan geçerkan,

Yokardan mektup atar,

Duy duy duy duy,

Duy da diyneme,

Duy da diyneme,

Gör gör gör gör,

Gör da söyleme,

Gör da söyleme,

Yamur yağar damlara,

Ben varacam onlara,

Geşdiğim yol üsdüne,

Yazı yazar gumlara,

Gör gör gör gör,

Gör da söyleme.