Bu Çocuklar aileler ölünce ne yapacak ?

Dünya Down Sendromu Farkındalık Günüydü dün. Yazımı yazmak için bilgisayar başına geçtiğimde ne yazayım diye düşündüm ve muhtemelen çok okunmayacağını tahmin ettiğim bir yazı kaleme almaya karar verdim. Down Sendromlu çocuklarımız. Sahte diploma yazabilirdim, malum gündem içinde son derece popüler. Hangi bakanın diploması sahte ya da hangi vekillerin diploması sahte diye bir başlık atabilirdim ve eminim ki bugün yazacağım yazıdan daha fazla okunurdu. Kimse kimsesiz çocukları okumak istemez, kanseri okumak istemez. Ne yazık ki toplumun mayası dedikodu üzerine kurulur ve dedikodu yazarsanız okunur. Kendi programlarımdan biliyorum ; konuklu programlarım tek başıma yaptığım programlarımdan her zaman daha az izlenir, izleyici eleştiren programcıyı izlemeyi tercih eder; yapı budur. Okuyucu da dedikodu ve iddialara dayalı yazıları okumayı tercih eder. Ama olsun ben bugün down sendromlu çocukları yazacağım.

Bu çocukların hepsi birbirine benzer, gördünüz mü anında anlarsınız down sendromlu olduklarını ya da özel ilgiye muhtaç çocuklarımız vardır bu çocuklara bir farkla. Devletin sınavı çok büyüktür bu olaylar karşısında. Dün herkes mesaj yayınladı. Yayınlamasınlar mı yayınlasınlar ama bana bu mesaj işi biraz klişe geliyor. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına bu çocuklarımızın gerekli eğitimlerini alabilmeleri noktasında çok ama çok görev düşüyor. Geçtiğimiz gün Bakan Gardiyanoğlu down sendromlu çocuklarımızı ziyaret etti. Bir farkla bakan zaman zaman fotoğraf paylaşıyor öyle anlıyorum ki zaman zaman gidip bu çocukları ziyaret ediyor, iyi de yapıyor. Bu çocuklar sadece bir yılın tek bir gününde ziyaret edilmemeli.

Aileler içinde büyük bir kabustur özel ilgiye muhtaç çocuklarımız. Anne babalar öldükten sonra bu çocuklar ne yapacak, hayatlarını nasıl sürdürecekler, bakımlarını kim üstlenecek. Ondan dolayı dedim ya devlete çok ama çok önemli görevler düşüyor. Sağlık Bakanı Hakan Dinçyürek bir basın açıklaması yaptı ve yanılmıyorsam 28’i kadın 27’si erkek down sendromlu yetişkin var. Kaç down sendromlu çocuk var onu bilmiyoruz, sanırım bakanlık bir sayı belirten bir açıklama yapmadı.

Hiç kolay iş değil. Down sendromlu bir evladınız varsa hayatınız kaydı demektir, sürekli o çocukla ilgilenmeniz ve onun geleceği ile kaygılanmak zorundasınız. Özel eğitim merkezleri var ama yeterli değil. Devlet bu konuda elinden geleni yapıyor ama yine yeterli değil. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Sadık Gardiyanoğlu geçtiğimiz hafta bende konuktu ; bakan ailelerin de sosyalleşebilmesi için bu çocukları bırakabilecekleri bir merkez tasarladıklarını açıkladı umarım erken zamanda vücut bulur ve sadece bir söz olarak kalmaz. Kadim dostum Gardiyanoğlu çalışkan bir bakan ve son derece duyarlı. Öyle inanıyorum ki bu konuda elinden geleni yapacaktır yapmalıdır da.

Devlet bu çocukların anne babaları hayattan göçüp gittiği zamanda ortada kalmaması için huzur evi gibi bir kurum inşa etmeli onları sahiplenmelidir. Bu tür yurttaşlarımız kandırılmaya da müsaittirler. Hatırlamayacaksınız belki ama bir süre önce bir kız ve erkek kardeş zihin özürlü olmalarından dolayı üzerlerine tapulu mallara başkaları usulsüzce el koymuş ve zimmetlerine geçirip satmaya kalkmışlardı. Tabii olay yargıya taşındı ve tutuklandılar. Bu iki kardeşin üzerine ölen anne babasından hayli mal kalmıştı. Dediğim gibi devlet baba bu tür çocukları ilerde yetişkin de olduklarında her türlü sahiplenmeli ve barındırmalıdır ki yaşamları boyunca bir mağduriyet yaşamasınlar. Devlet son derece önemlidir, Sosyal Güvenlik Bakanlığı son derece önemlidir.

Evet dostlar yazının sonuna geldik; down sendromlu çocuklarımız ve kardeşlerimiz için , özel ilgiye muhtaç çocuklarımız için yılda bir kez hatırlanan bir gündü dün. Onlarca mesaj yayınlandı, bu mesajlardan ne onların bir haberi var ne de ilgileri var. Asıl ilgi devletin her zaman onlara göstereceği ilgidir.

************************

Günün Sözü

Bir güzellik yap kendine. Sadece sahip olduklarını düşün, mutlu ol onlarla. Sahip olmadıkların üzülsün seninle olamadıklarına.

Paul Auster