Yolu Yürüyenler

Herkes bir yol yürür… Herkesin hayatında yürümek istediği bir yol vardır. O yolu bazen biz seçeriz bazen de önümüzde öylece yürümek için durur… Kimi yalnız yürür, kimi iki kişi… kimi ise kalabalıkları sever… yürümeyi… Hangi yolun nereye çıkacağını kolay kolay kestiremeyiz. Bazı oklar yanlış çıkar yürürsün de yol senin sandığın değildir…  

Bir yoldur gideriz… Yolda önümüze taş çıkar, çukur çıkar… Sen o yolu yürümek için çaba sarf edersen o yol senin yolun olur. Bir müddet sonra benimsersin de… Yağmuru, rüzgarı çukuru belki biraz seni yavaşlatır. O kadar. Önemli olan yolun sonunda sen sen olmaya devam edebiliyor musun? Diplomaside çok güzel bir söz vardır… Ne için neyi feda ettiğini bilerek hareket etmek diye… işte o nokta çok kıymetlidir.

Hayatta herkes bir bedel öder… Hiçbir yol… kolay yürünmez. O bedele değer mi o yol? bunu iyi hesaplamak gerek… Peki ya yol kenarındaki tali yollar… Onlar çok göz alıcıdır… Bazen oralara kaçmak istersin. Her seferinde bir başka neden ile… Belki soluklanmak için… bazen de bu yol nereye çıkar? merakından… Önüne çıkan tali yollara girilmeli mi? Az biraz dinlenmeli mi? Başka yollar denenmeli mi? Hep tartışma konusu…

Şimdilerde karışan da çok… Yalnız yürüsün… neden yalnız yürüdün… Kalabalık yürürsün neden kalabalıktın? Biter mi? Bitmez. Dinler miyiz? Bu sorunun cevabı kişiden kişiye değişir…

Bu yolda herkes kendinden bir marka yaratır. Bu marka yaratım süreci herkesin kendi hayatındaki olanakları ve fırsatları ile yakından ilgilidir. Marka derken öyle çok anlam yüklemeyin… Marka yaratmak sandığınızdan daha kolaydır. Bazen de bilmeden yaratırız üzerimizdeki markayı… Bazen de bile isteye… ince ince işleriz… Emek veririz…

Sosyal yapı değişir, ekonomik sistem değişir, siyaset değişir, kültür değişir, insan değişir… yollarda tıpkı bunlar gibi değişir… Çokça tartışılır… gittiğim yol uzun… ama yolun sonu da artık bana göre değil… geri dönmek mi iyi? Yola devam etmek mi diye?

O yoldan yürümeyen elinde mikrofon anlatır da anlatır… O da yürümek ister o yolda… ama yapacak bir şey yok… yola sen çıkmışsın bir kere… Orasında böyle yanlış yaptın burasında bu çukura düştün diye… o görüşleri de dinlemek gerek elbet…

Hadi son bir örnek vereyim… Gençlerle çokça uyguladığımız bir çalışma var… Herkes gözlerini kapar ve on yıl sonra kendini nerede ve nasıl görmek istediğini hayal eder… Gençlerle her bu çalışmayı yaptığımızda yıllar önce bir gencin bana kendini pijamalarıyla televizyon karşısında hayal ettiğini söylemesi üzerine… çalışmayı tekrar gözden geçirdim… Zira benim beklediğim çok ayrı bir hayaldi… O günden sonra gençler hayal ederken “televizyonu kapatın” diye anons geçerim… Zira yol… bizdedir… kendimizdedir… Unutmayın sizinle ayni yolu yürümeyenlerin yolu yanlış değildir… Yolun farklılığı yanlışlığını vurgulamaz… siz yolun nereye varacağına bakacaksınız…